نگاهی به عاقبت زوجه های موقت در سناریو های ایرانی

این مطلب در ساجد نیوز منتشر شده است

عاقبت ازدواج موقت

اپیزود اول :فیلم شوکران

حدود 14 سال قبل بود که فیلم سینمایی شوکران با حضور سوپر استار های سینمای ایران و با کارگردانی و نویسندگی بهروز افخمی در هیاهو های فرهنگی دوران اصلاحات بر پرده نقره ای سینما نقش بست .

شاید بعد از انقلاب اولین باری بود که در فیلمی به وضوح و صراحت مسئله ازدواج موقت عیان و مطرح می شد.پایان داستان این فیلم به نحوی این مفهوم را القاء می کرد که زنی که تن به ازدواج موقت دهد عاقبت مرگبار و یا رقت انگیزی خواهد داشت حتی اگر دارای موقعیت اجتماعی و کاری مناسب و زیبایی در خور توجه باشد.  

اپیزود دوم :زندگی خصوصی

یک دهه بعد از شوکران  فیلم زندگی خصوصی به کارگردانی محمدحسین فرح‌بخش و نویسندگی اصغر نعیمی  در سینما ها اکران شد که این فیلم با هیاهوی سیاسی مواجه و اکران آن محدود گردید.

در این فیلم هم در پایان داستان  این مفهوم را القاء می شود که زنی که تن به ازدواج موقت دهد عاقبت مرگبار و یا رقت انگیزی خواهد داشت حتی اگر دارای موقعیت اجتماعی و کاری مناسب و زیبایی در خور توجه باشد.  

اپیزود سوم: سریال همه چیز آنجاست

سریال که در روز های اخیر از شبکه سوم سیما در حال پخش است و قسمت های انتهایی را می گذراند  این سریال که با کارگردانی شهرام شاه حسینی و نویسندگی خانم راضیه قشقایی به خانه تمامی ایرانیان راه یافته است نیز در قالب داستان های  تو در توی خود به ازدواج موقت و صیغه پرداخته و در بخش های انتهایی داستان باز این زوجه موقت و صیغه مرد پولدار داستان است که عاقبتی هولناک و مرگبار دارد.

جالب این است که در تمامی این سناریو ها مردانی که دارای ثروت و قدرت هستند لذت و بهره خود را از این ازدواج برده و لیکن حاضر نیستند زندگی اول و دایم خود را برای این رابطه در معرض تهدید قرار دهند و در نهایت تنها مجازات آنها عذاب وجدان  و نظاره مرگ رقت بار همسر موقت خود است.

پایان داستان ها و چند سوال؟؟

حال سوال این است اگر ازدواج موقت را به عنوان یک امر شرعی و مورد توجه قانون برای جلوگیری از فحشاء و گسترش کناه در جامعه بدانیم  تبلیغ زشتی و بد عاقبتی آن توسط رسانه های پرمخاطب بصری  چه ثمر و نتیجه ای خواهد داشت.

بی شک کریه نمودن جلوه این امر در آینده  برای مواجهه با بحران های اجتماعی مانند افزایش سن ازدواج و پاسخگویی به جامعه زنان و مردانی که همسر خود را از دست داده یا رابطه زناشویی آنها متوقف شده است دست برنامه ریزان اجتماعی و فرهنگی  را خواهد بست.

البته شاید ترویج و تبلیغ برای ازدواج موقت در شرایط حال ملزوم لحاظ شرایط عرفی و بستر سازی های قانونی  برای نیاز افراد آسیب پذیر خاص  باشد و جزء برنامه های اضطراری و فوری محسوب نگردد و اشاعه آن نیز توصیه نشود، لیکن این هجمه نیز به این امر الهی و اعتقادی نیز نزدیک به صواب و حکمت نمی نماید.